ΑΤΥΧΗΜΑ!

Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα μέσα στην Αγία Εβδομάδα, στις διακοπές του Πάσχα. Η οικογένεια μου ετοιμαζόταν για το στόλισμα του σπιτιού, για να δεχτούμε καθαροί το Πάσχα. Καθώς κάναμε τις δουλειές μας πήγα στην μητέρα μου και την ρώτησα αν μπορούσε να έρθει για λίγες μέρες ο καλαδελφός μου. Μετά από πολύ πίεση που της έδινα και μετά από πολλή σκέψη η μητέρα μου μου έδωσε την έγκριση για να έρθει τελικά ο καλαδερφός μου.

Όταν τον έφεραν οι γονείς του,άρχισε να βραδιάζει. Τότε ληρθε η ώρα με τον να καλαδελφό μου να αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε να κοιμηθούμε. Με βοήθησε να φέρουμε από το υπόγειο το φουσκωτό τραπεζάκι που όταν έπεφτες πάνω του νόμιζες ότι ξάπλωνες σε πούπουλα. Αμέσως μόλις το φουσκώσαμε αρχίσαμε να πηδάμε πάνω σαν χοροπηδηκτές μπάλες. Σε μια στιγμή καθώς πηδούσαμε με έσπρωξε καταλάθος και χτύπησα το φρύδι μου πάνω σε μια γωνιά του κομοδίνου στο δωμάτιο μου που βρισκόταν ακριβώς δίπλα από το κρεβατάκι. Εγώ χωρίς δισταγμό φοβισμένος πήγα στους γονείς μου και τους το έδειξα. Τρομαγμένοι γιατί πρώτη φορά το πάθενα με πήγαν βραδιάτικα στο νοσοκομείο. Έπειτα από μια ώρα και τριάντα λεπτά όπου είχα τελειώσει από το νοσοκομείο πήγαμε επιτέλους σπίτι. Εκεί τους υποσχέθηκα πως άλλες φορές θα είμαι πιο προσεκτικός και έπεσα κατευθείαν για ύπνο.

Μετά από χρόνια η υπόσχεση μου δεν άντεξε για πολύ. Από τις πολλές φορές που το ξανάπαθα η μητέρα μου με φώναζε κέντημα!!!!!