Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ΑΦΙΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!


ΦΕΤΟΣ ΑΝΕΒΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ!! ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ -ΘΕΑΤΡΟ ΕΦΤΙΑΞΑ ΤΗΝ ΑΦΙΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΑΣ!!

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ!!

Με το φίλο μου το Λοίζο είμαστε συμμαθητές στο ίδιο σχολείο. Η τάξη του είναι δίπλα από την δικιά μου. Φέτος είμαστε τελειόφοιτοι. Ακόμη είμαστε στην ίδια ακαδημία της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ και προπονούμαστε μαζί.
Θέλω να πω πως είναι όμορφος χαμογελαστός, το σχήμα του προσώπου του είναι βαλ σαν το αυγό, έχει κανονικά πράσινα μάτια σε σχήμα αμυγδάλου. Επίσης έχει κοντά καστανά μαλλιά και το ύψος του είναι λίγο χαμηλό. Είναι δυνατός και γρήγορος σαν λαγός. Ακόμη μπορεί να πηδήξει πολύ μακριά, αυτό το ξέρω όταν πήγαμε μέρα Τρίτη στους αγώνες για να αγωνιστούμε. Περάσαμε από διάφορα αθλήματα, άλλα δύσκολα και άλλα εύκολα. Όταν τελειώσαμε μας έδωσαν τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας. Όλοι μέσα στο λεωφορείο έλεγαν και σχολίαζαν τον εαυτόν τους. Στο σχολείο όταν φτάσαμε συναντήθηκα μα το Λοίζο και ανταλλάξαμε τα αποτελέσματά μας. Τότε εγώ τα κοίταξα και είδα: Άλμα ης μήκος 3,50 μέτρα. Έκπληκτος τον συγχάρηκα και του είπα πως πέτυχε ένα μεγάλο άθλο.
Επίσης δεν σταματάει να είναι ένας καταπληκτικός πανέξυπνος μαθητής. Είναι φιλόζωος, καλόκαρδος, συναισθηματικός, ευγενικός, καλός χριστιανός και πολύ αισιόδοξος. Το παρατσούκλι που του έχω βγάλει είναι το κατάστημα του Λούη .
Ελπίζω να μην χωριστούμε ποτέ, και αν τύχη λόγο των σπουδών όταν θα μεγαλώσουμε και είναι δύσκολο να ξανασυναντηθούμε, μακάρι να βρω ένα τέτοιο εμπιστευτικό φίλο. Όμως ελπίζω να είμαστε πάντα ενωμένοι όπως δύο αγαπημένοι φίλοι.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ!


ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ. ΑΛΛΟΙ ΔΙΑΛΕΞΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ , ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΟΥΝΕ. ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ!!!

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ!!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΙΔΙΑ!! ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΡΥΒΕΙ ΠΑΓΙΔΕΣ...ΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ!!!
ΕΦΤΙΑΞΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΦΙΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ! ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ;

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

ΑΤΥΧΗΜΑ!

Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα μέσα στην Αγία Εβδομάδα, στις διακοπές του Πάσχα. Η οικογένεια μου ετοιμαζόταν για το στόλισμα του σπιτιού, για να δεχτούμε καθαροί το Πάσχα. Καθώς κάναμε τις δουλειές μας πήγα στην μητέρα μου και την ρώτησα αν μπορούσε να έρθει για λίγες μέρες ο καλαδελφός μου. Μετά από πολύ πίεση που της έδινα και μετά από πολλή σκέψη η μητέρα μου μου έδωσε την έγκριση για να έρθει τελικά ο καλαδερφός μου.

Όταν τον έφεραν οι γονείς του,άρχισε να βραδιάζει. Τότε ληρθε η ώρα με τον να καλαδελφό μου να αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε να κοιμηθούμε. Με βοήθησε να φέρουμε από το υπόγειο το φουσκωτό τραπεζάκι που όταν έπεφτες πάνω του νόμιζες ότι ξάπλωνες σε πούπουλα. Αμέσως μόλις το φουσκώσαμε αρχίσαμε να πηδάμε πάνω σαν χοροπηδηκτές μπάλες. Σε μια στιγμή καθώς πηδούσαμε με έσπρωξε καταλάθος και χτύπησα το φρύδι μου πάνω σε μια γωνιά του κομοδίνου στο δωμάτιο μου που βρισκόταν ακριβώς δίπλα από το κρεβατάκι. Εγώ χωρίς δισταγμό φοβισμένος πήγα στους γονείς μου και τους το έδειξα. Τρομαγμένοι γιατί πρώτη φορά το πάθενα με πήγαν βραδιάτικα στο νοσοκομείο. Έπειτα από μια ώρα και τριάντα λεπτά όπου είχα τελειώσει από το νοσοκομείο πήγαμε επιτέλους σπίτι. Εκεί τους υποσχέθηκα πως άλλες φορές θα είμαι πιο προσεκτικός και έπεσα κατευθείαν για ύπνο.

Μετά από χρόνια η υπόσχεση μου δεν άντεξε για πολύ. Από τις πολλές φορές που το ξανάπαθα η μητέρα μου με φώναζε κέντημα!!!!!